Hokej na lodzie.

[Szawar]

a w NHL spore niespodzianki, w playoffach odpadli juz Chicago Blakhawks i zeszłoroczny finalista San Jose Sharks.

[crolick]

Ufff wymęczone ale ważne zwycięstwo


Kazachstan w ostatniej tercji

[McDoune]

Bardzo ważny wynik, ale że po wczorajszej wpadce znów złapali karę za 6 na lodzie to jakiś dramat jest

[Biały kruk]

Ufff wymęczone ale ważne zwycięstwo

Dokładnie. Utrzymanie wydaje się w zasadzie pewne, ale w grze wiele mankamentów, o kolejne punkty będzie niezwykle ciężko. W drugim meczu pod rząd otrzymujemy karę za nadmierną liczbę graczy na lodzie, a na tym poziomie to się nie godzi.

[McDoune]

a w NHL spore niespodzianki, w playoffach odpadli juz Chicago Blakhawks i zeszłoroczny finalista San Jose Sharks.

Szkoda że nie będzie jeeszcze jednego meczu Toronto vs Washington, to dzisiejszej nocy zdecydowanie najlepsze widowisko. Będą mieli w Toronto dużo radości z tej drużyny.

[crolick]

Czy Polska jest jedyną reprezentacją na MŚ bez Kanadyjczyka w składzie??

Szkoda że Wolski nie może grać dla Polski z Łyszczarczykiem tworzyliby niezłą parę.

[b.]

Wolski to od dłuższego czasu w ogóle nie może grać.

[crolick]

Złamał kręgosłup lub coś równie strasznego, no ale i tak jak wyzdrowieje to nic nam to nie da.
Szkoda.

I mam nadzieję, że chłop wróci jak najszybciej do pełni sprawności fizycznej!

[Z.]

Przy wszystkich zarzutach, w ciągu roku - wygrana z Węgrami, Austrią i Słowenią oraz porażka po dogrywce z Kazachstanem. Do tego wygrany wyjazd z Ukrainą i demolka Japonii. Biorąc pod uwagę potencjał i ogólny klimat - świetne wyniki..

[McDoune]

Przy wszystkich zarzutach, w ciągu roku - wygrana z Węgrami, Austrią i Słowenią oraz porażka po dogrywce z Kazachstanem. Do tego wygrany wyjazd z Ukrainą i demolka Japonii. Biorąc pod uwagę potencjał i ogólny klimat - świetne wyniki..

OK, tylko nadal niewiele dają te wyniki, bo przed pokonaniem potencjalnie silniejszych Austrii i Słowenii w Katowicach wcześniej obskoczyliśmy 1:3 z Włochami i 1:4 z Koreą, a demolka Japonii która i tak spadała dała jedynie 3 miejsce. Potencjał w tej drużynie jest tylko pytanie czy nie powinniśmy zaryzykować czegoś więcej (chociażby wprowadzenia do niej właśnie Łyszczarczyka, lub nastawienie Wronki do tego by czasami zagrał nieco bardziej egoistycznie, w stylu Kapicy z akcji na 2:1 z Ukrainą) by zrobić coś, aby cały czas nie kisić się w IA, lecz zbierać doświadczenie na łomotach od elity. Chyba wolałbym takie podjęcie ryzyka zmiany stylu, nawet kosztem ewentualnego chwilowego spadku, niż coroczne jaranie się wysokim miejsce w Ia które "prawie dało awans"

Dzisiejszy mecz bardzo dobrze rozegrany, tylko szkoda że zabrakło sił w końcówce, chociaż początek dogrywki był obiecujący. Ten punkt z Azerbekdżanem jednak będzie cokolwiek wart jeżeli Azerowie zaliczą jakąś wpadkę, a my dalej wygramy zarówno z Węgrami jak i Austrią o co wcale może nie być tak łatwo.

Klimat jak i samo zainteresowanie hokejem w Polsce to temat na bardzo długą dyskusje...

[Biały kruk]

Przy wszystkich zarzutach, w ciągu roku - wygrana z Węgrami, Austrią i Słowenią oraz porażka po dogrywce z Kazachstanem. Do tego wygrany wyjazd z Ukrainą i demolka Japonii. Biorąc pod uwagę potencjał i ogólny klimat - świetne wyniki..

Wyniki same w sobie są bardzo dobre i tutaj należą się wielkie brawa dla zawodników, ale czy za tymi wynikami stoi coś więcej? Coś, co może napawać optymizmem? Bo jak dla mnie to wyniki same w sobie są ponad stan i nasze realne możliwości. Nie odzwierciedlają one realnego stanu w jakim znajduje się Polski hokej na lodzie. W blasku tych wyników mamy prezesa związku, który uśmiecha się od ucha do ucha i przekonuje, że jest świetnie i dawno tak dobrze nie było. Czyżby jednak? Bardzo dobre wyniki kadry to nic więcej jak pudrowanie trupa, który tak naprawde to cuchnie i gnije od ładnych paru lat.

[Z.]

OK, tylko nadal niewiele dają te wyniki, bo przed pokonaniem potencjalnie silniejszych Austrii i Słowenii w Katowicach wcześniej obskoczyliśmy 1:3 z Włochami i 1:4 z Koreą, a demolka Japonii która i tak spadała dała jedynie 3 miejsce. Potencjał w tej drużynie jest tylko pytanie czy nie powinniśmy zaryzykować czegoś więcej (chociażby wprowadzenia do niej właśnie Łyszczarczyka, lub nastawienie Wronki do tego by czasami zagrał nieco bardziej egoistycznie, w stylu Kapicy z akcji na 2:1 z Ukrainą) by zrobić coś, aby cały czas nie kisić się w IA, lecz zbierać doświadczenie na łomotach od elity. Chyba wolałbym takie podjęcie ryzyka zmiany stylu, nawet kosztem ewentualnego chwilowego spadku, niż coroczne jaranie się wysokim miejsce w Ia które "prawie dało awans"

Dzisiejszy mecz bardzo dobrze rozegrany, tylko szkoda że zabrakło sił w końcówce, chociaż początek dogrywki był obiecujący. Ten punkt z Azerbekdżanem jednak będzie cokolwiek wart jeżeli Azerowie zaliczą jakąś wpadkę, a my dalej wygramy zarówno z Węgrami jak i Austrią o co wcale może nie być tak łatwo.

Klimat jak i samo zainteresowanie hokejem w Polsce to temat na bardzo długą dyskusje...

No, własnie pytanie czy niewiele dają. Oczywiście ekstra byłoby awansować do elity, ale..... z czym do ludzi. Chętnie zapoznałbym się z zestawieniem ilości zawodowych hokeistów w krajach pierwszej 25 hokejowej świata, budżetów klubów, ilości Kanadyjczyków, ilości graczy występujących obecnie lub wcześniej w NHL itp. Z tego co kojarzę to jeden Kazach (oczywiście CAN) zagrał chyba 200 meczów w NHL. Jak niby z czymś takim grać?

Odpowiadając więc na pytanie co dają te wyniki - utrzymanie, które być może jest ponad stan? Przecież jeszcze kilka lat temu kiblowaliśmy w dywizji 1b i dostawaliśmy albo od Korei albo od UKR. Do tego porażka z Litwą czy 5-3 z ..... Australią. A teraz przeszliśmy nawet pierwszą rundę eliminacji do IO.

Wyniki od 1989 roku.

1989 – 8th place
1990 – 14th place (6th in Pool B)
1991 – 12th place (4th in Pool B)
1992 – 12th place
1993 – 14th place (2nd in Pool B)
1994 – 15th place (3rd in Pool B)
1995 – 15th place (3rd in Pool B)
1996 – 17th place (5th in Pool B)
1997 – 17th place (5th in Pool B)
1998 – 23rd place (7th in Pool B)
1999 – 23rd place (7th in Pool B)
2000 – 20th place (4th in Pool B)
2001 – 18th place (1st in Division I, Group A)
2002 – 14th place
2003 – 19th place (2nd in Division I, Group A)
2004 – 21st place (3rd in Division I, Group B)
2005 – 19th place (2nd in Division I, Group A)
2006 – 21st place (3rd in Division I, Group B)
2007 – 20th place (2nd in Division I, Group A)
2008 – 22nd place (3rd in Division I, Group A)
2009 – 23rd place (4th in Division I, Group B)
2010 – 22nd place (3rd in Division I, Group B)
2011 – 23rd place (4th in Division I, Group B)
2012 – 24th place (2nd in Division I, Group B)
2013 – 24th place (2nd in Division I, Group B)
2014 – 23rd place (1st in Division I, Group B)
2015 – 19th place (3rd in Division I, Group A)
2016 – 19th place (3rd in Division I, Group A)

Obecnie notujemy najlepsze miejsca od 10 lat. W tym roku jak pogramy skutecznie z Węgrami i Austrią to znowu będzie 19 miejsce i znowu o włos (o gola w dogrywce z Kazachstanem) od elity.

Wyniki same w sobie są bardzo dobre i tutaj należą się wielkie brawa dla zawodników, ale czy za tymi wynikami stoi coś więcej? Coś, co może napawać optymizmem? Bo jak dla mnie to wyniki same w sobie są ponad stan i nasze realne możliwości. Nie odzwierciedlają one realnego stanu w jakim znajduje się Polski hokej na lodzie. W blasku tych wyników mamy prezesa związku, który uśmiecha się od ucha do ucha i przekonuje, że jest świetnie i dawno tak dobrze nie było. Czyżby jednak? Bardzo dobre wyniki kadry to nic więcej jak pudrowanie trupa, który tak naprawde to cuchnie i gnije od ładnych paru lat.

Dlatego ja jestem zadowolony ze świetnego meczu z Kazachstanem, z wygranej z UKR na wyjeździe. Rok temu nie daliśmy sobie strzelić gola Austrii, pojechaliśmy znacząco mocniejszą Słowenię. Zdemolowaliśmy Japonię, z którą rok wcześniej w Krakowie mieliśmy mecz na ostrzu noża. Nie bardzo są podstawy, aby oczekiwać więcej. A przecież przy 1-1 z Węgrami w Krakowie brakowało gola do elity. Jak wygramy z Austrią i Węgrami to do elity zabraknie bramki w dogrywce albo wygranej w karnych z Kazachstanem. A rok temu nie weszliśmy, bo mieliśmy gorszy mecz z Włochami (tyle samo punktów, lepsze bramki).

W zasadzie jedyne co się da jeszcze poprawić to sfera mentalna, to pierwszy mecz na mistrzostwach, który ewidentnie nam nie leży. Od lat. I tu jest klucz do awansu. Sensacyjnego, bo przecież kompletnie tam nie pasujemy.

Jesteśmy trochę jak HSV Hamburg. Historia i oczekiwania ogromne. Wyniki takie sobie..

Co do tego "jeśli wygramy z Austrią i Węgrami".... ciężko będzie. Myślę, że z Węgrami się nawet może udać, bo kompletnie im nie idzie. Ale z Austrią będzie bardzo, bardzo ciężko. Dwa lata z rzędu ograć taką ekipę to byłoby naprawdę coś.

Trzeba też przyznać, że reforma grupy B była jednak dobrym pomysłem - choć tradycyjnie zrobiono nas bez mydła w pierwszym sezonie, to jednak poziom dywizji 1a jest wyrównany i dość wysoki. Dobrze się to ogląda. A rozgrywki dywizji 1b wyglądają jak amatorskie.

[b.]

Wyniki same w sobie są bardzo dobre i tutaj należą się wielkie brawa dla zawodników, ale czy za tymi wynikami stoi coś więcej? Coś, co może napawać optymizmem? Bo jak dla mnie to wyniki same w sobie są ponad stan i nasze realne możliwości. Nie odzwierciedlają one realnego stanu w jakim znajduje się Polski hokej na lodzie. W blasku tych wyników mamy prezesa związku, który uśmiecha się od ucha do ucha i przekonuje, że jest świetnie i dawno tak dobrze nie było. Czyżby jednak? Bardzo dobre wyniki kadry to nic więcej jak pudrowanie trupa, który tak naprawde to cuchnie i gnije od ładnych paru lat.

Pełna zgoda.

Kiedyś może skrobnę coś więcej na ten temat. Ale tak generalnie - kasa pusta, patologie ogromne, szkolenia młodzieży brak.

[Szawar]

Kompromitacja.

[crolick]

Ja pierdykam ale wstyd - oby ten mecz był impulsem do zmian...