Własnie zaczelam czytać książkę Józefa Hałysa" Polska Piłka Nożna"
Oto rozdział poświęcony Warszawskiej Legii
Kto jeszcze niezna od początku historii swojej ukochanej drużyny to
zapraszam do lektury
Myślę że dowiecie się paru ciekawych rzeczy :>
Miłego czytania
W czasie pierwszej wojny światowej wielu sportowców znalazło się w wojskowych szeregach .W czasie przerw w walkach i ćwiczeniach uprawiali sporty .I tak zrodziła się wśród żołnierzy - legonistów myśl o stworzeniu wojskowej drużyny piłkarskiej .W kwietniu 1916 w lasach obok Maniewicza na Wołyniu , w kancelarii kompanii sztabowej Komendy Legionów Polskich projekt ten przybrał realne kształty. Utworzono zespół piłkarski, któremu na wniosek zmobilizowanego piłkarza Cracovii, legionisty Stanisława Mielecha nadano nazwę „Legia” . Miała ona nawiązać do tradycji legionów cesarstwa rzymskiego , które walcząc w Anglii zapoznały tamtejsza ludność z grą zwaną „harpastum” – prawzorem futbolu .Barwami klubowymi były białe koszulki i spodenki z tym , że w poprzek koszulki biegł czarny , ukośny pas. Kolor ten nawiązywał do barw najstarszego Polskiego klubu- Czarnych i miał przypomnieć, że Legia jest pierwszym wojskowym klubem polskim.
Pierwszym prezesem klubu został chorąży Wł. Groele. Już w 1916 r. Legia rozegrała kilka spotkań ze świeżo zorganizowanymi zespołami woskowymi, najwcześniejszy zachowany wynik mówi o zwycięstwie legionistów 7:0 nad Dywizyjnym Zakładem Sanitarnym. Po zakończeniu wojny w 1918 r. W wyniku demobilizacji i reorganizacji wojska zespół rozpadł się .Dopiero 14 marca 1920 r. w Warszawie zorganizowano „Wojskowy Klub Sportowy”.Jego sekcja piłkarska 18 kwietnia rozegrała swój pierwszy mecz z 13 pułkiem piechoty zwyciężając 5:1, w rok później zespół uczestniczył zaś w mistrzostwach Warszawy,ale zajął dopiero ostanie miejsce. 31 marca 1922 r. WKS przyjął nazwę „Legia” ,a we wrześniu tego roku połączył się z Koroną zachowując swą nazwę ,a przejmując jedynie zielono – białe barw. Pierwsze spotkanie z zagranicznym zespołem – Victorią Żiżkov przegrywa 2:9. Z biegiem czasu klub rozrastał się tworząc nowe sekcje. Początkowo piłkarze Legii nie odnosili sukcesów zajmując w latach 1923-1926 regularnie 3 miejsca w mistrzostwach Warszawy. Dopiero powstanie ligi krajowej pozwoliło wojskowemu klubowi wypłynąć na szersze wody polskiego piłkarstwa. Legia grała wówczas w ekstraklasie przez 10 sezonów plasują się początkowo w czołówce, ale w sezonie 1935/1936 przechodziła ostry kryzys , w wyniku którego spadła z ligi. W pierwszym sezonie ligowym w 1927 r. „legioniści” zajęli 5 miejsce w tabeli , w roku następnym 3, w sezonie 1929 r. 4 , a w latach 1930-31 dwukrotnie 3.W latach następnych „legioniści” grali gorzej.: w 1932 r. uplasowali się na 5 pozycji, potem na 6 , w 1934 r. znów na 5 i w 1935 r. na dalekim 9miejscu, tuż przed spadkowiczami Cracovią i Polonią Warszawa .W 10-zespołowej ekstraklasie w sezonie 1936 zespół warszawski spadł na ostanie miejsce, a w następstwie tego do klasy A. Najlepszymi zawodnikami Legii w latach dwudziestych i trzydziestych byli reprezentanci kraju : doskonały prawy obrońca Henryk Martyna , który 32 razy bronił barw Polski , środkowy napastnik Józef Nawrot , grający 20 razy w reprezentacji , pomocnik Marian Schaller i Franciszek Cebulak , grający po 5 spotkań w drużynie narodowej ,bramkarz Antoni Keller (2 mecze), skrzydłowy Marian Wypijewski (8 meczy) oraz napastnicy Józef Ciszewski (11-krotny reprezentant Polski) Marian Łańko , Ryszard Łysakowski , Alfred Nowakowski, Henryk Przeździecki , i obrońca Józef Ziemian po raz 1 . Regres w zespole piłkarskim Legii, w wyniku którego nastąpił spadek z legi, powstał w wyniku decyzji ówczesnych władz wojskowych, wysuwających na plan pierwszy ogólne usportowienie kadry oficerskiej i podoficerskiej, spychając sport wyczynowy na plan dalszy . Zostały zlikwidowane w tym czasie inne sekcje klubu , a i sama sekcja piłkarska szybko chyliła się ku upadkowi. W 1938 r. Legia bezskutecznie próbowała odzyskać miejsce w ekstraklasie zajmując jednak dopiero trzecią , niepremiowana pozycję w rozgrywkach o awans do ligi, potem grała jeszcze 19 września 1938 mecz o mistrzostwo warszawskiej klasy A z Orkanem wygrywając 3:1. Decyzją wojskowych władz zwierzchnich została jednak wycofana ze wszystkich rozgrywek mistrzowskich , spotykając się z różnymi zespołami tylko w meczach towarzyskich .Trwało to do września 1939 r. Zalążek powojennej Legii stanowili żołnierze Armii –polskiej siły zbrojnej walczącej u boku Armii Radzieckiej. W szeregach Ludowego Wojska Polskiego nie brakowało dobrych piłkarzy , którzy w wolnych chwilach rozgrywali towarzyskie spotkania piłkarskie. Po oswobodzeniu stolicy w kwietniu 1945 r. zawiązał się I Wojskowy Klub Sportowy, który 1 maja zadebiutował z meczem Syreną Warszawa remisując 3:3. W czerwcu tego roku powrócono do nazwy Legia ,a 16 lutego 1946 r. odbyło się walne zgromadzenie klubu, na którym dokonano m. in. Wyboru nowego zarządu WKS Legia. Rozpoczęła się nowa , pełna cennych sukcesów era w historii Legii . Okres ostatniego 20-lecia, dzięki zaangażowaniu w sprawy sportu wybitnych działaczy na odpowiedzialnych stanowiskach wojskowych i przy szerokiej opiece Państwa Ludowego , pozwolili Legii w krótkim czasie na osiągniecie pozycji jednego z najlepszych klubów sportowych w Europie. Siłą Legii stała się jej wielosekcyjność . Pod sztandarem klubowym skupiono najlepszych pięściarzy , tenisistów, szermierzy, lekkoatletów czy hokeistów, zajmujących przodujące lokaty w sporcie polskim i uzyskujących liczne sukcesy zagraniczne. W szeregach „legionistów” znalazła się główna część naszych reprezentantów i olimpijczyków. Piłkarze nie mieli tak błyskotliwych osiągnięć jak ich koledzy z innych sekcji, a na poważne sukcesy trzeba było poczekać kilka lat. Po zakwalifikowaniu się w 1948 r. do piłkarskiej ekstraklasy Legia zajmowała w pierwszych sezonach miejsca :4-9-10-3-5-5-7 i dopiero w 1955 r. zdobyła pierwszy tytuł mistrzowski ; powtórzyła ten sukces w rok później z 5-punktowom przewaga nad Ruchem. W tych dwóch sezonach Legia grała w składzie : Szymkowiak w bramce, Masheli , Orłowski, Słaboszowski i Woźniak w obronie,Pieda ,Strzykalski i Zientra w pomocy, Janeczek ,Brychczy, Kowol, E. Pol, Cehelik ,Kempny i Ciupa w ataku. Do najwybitniejszych piłkarzy drużyny wojskowej należeli Szymkowiak w bramce , Woźniak i Grzybowski w obronie. Strzykalski i Zientra w pomocy,Brychczy, Kempny, Pol i Kowol w ataku. Wielokrotnie reprezentowali oni barwy Polski w meczach międzypaństwowych , przy czym rekordzistą był Lucjan Brychczy, przywdziewający aż 60 razy koszulkę z Białym Orłem. Na kolejne mistrzostwa zakończone sukcesem Legii trzeba było jednak poczekać aż 13 lat do 1969 r. Dwukrotnie wojskowi byli o krok od pierwszej lokaty zajmując w 1960 i 1968 r. drugie miejsce w lidze, ponadto plasowali się na pozycjach : 1957-4 1958-6 1959-4 1961-3 1962-5 1963-7 1964-4 1965-4 1966-6 1967-4.
Pod tekstem jest fajny rysunek przedstawiający karykatury Martyna Łańki ,Cieszewskiego i Nawrota w czapkach rzymskich legionów z elką,a Łańko trzyma w ręce flagę z napisem " Nasza mama to Cracovia" ( :buhaha: ) obok jeszcze jest tekst " Albośmy to jacy tacy Legioniści (Cracoviacy) da naż moja dana Legio ukochna"
Oto rozdział poświęcony Warszawskiej Legii
Kto jeszcze niezna od początku historii swojej ukochanej drużyny to
zapraszam do lektury
Myślę że dowiecie się paru ciekawych rzeczy :>
Miłego czytania
W czasie pierwszej wojny światowej wielu sportowców znalazło się w wojskowych szeregach .W czasie przerw w walkach i ćwiczeniach uprawiali sporty .I tak zrodziła się wśród żołnierzy - legonistów myśl o stworzeniu wojskowej drużyny piłkarskiej .W kwietniu 1916 w lasach obok Maniewicza na Wołyniu , w kancelarii kompanii sztabowej Komendy Legionów Polskich projekt ten przybrał realne kształty. Utworzono zespół piłkarski, któremu na wniosek zmobilizowanego piłkarza Cracovii, legionisty Stanisława Mielecha nadano nazwę „Legia” . Miała ona nawiązać do tradycji legionów cesarstwa rzymskiego , które walcząc w Anglii zapoznały tamtejsza ludność z grą zwaną „harpastum” – prawzorem futbolu .Barwami klubowymi były białe koszulki i spodenki z tym , że w poprzek koszulki biegł czarny , ukośny pas. Kolor ten nawiązywał do barw najstarszego Polskiego klubu- Czarnych i miał przypomnieć, że Legia jest pierwszym wojskowym klubem polskim.
Pierwszym prezesem klubu został chorąży Wł. Groele. Już w 1916 r. Legia rozegrała kilka spotkań ze świeżo zorganizowanymi zespołami woskowymi, najwcześniejszy zachowany wynik mówi o zwycięstwie legionistów 7:0 nad Dywizyjnym Zakładem Sanitarnym. Po zakończeniu wojny w 1918 r. W wyniku demobilizacji i reorganizacji wojska zespół rozpadł się .Dopiero 14 marca 1920 r. w Warszawie zorganizowano „Wojskowy Klub Sportowy”.Jego sekcja piłkarska 18 kwietnia rozegrała swój pierwszy mecz z 13 pułkiem piechoty zwyciężając 5:1, w rok później zespół uczestniczył zaś w mistrzostwach Warszawy,ale zajął dopiero ostanie miejsce. 31 marca 1922 r. WKS przyjął nazwę „Legia” ,a we wrześniu tego roku połączył się z Koroną zachowując swą nazwę ,a przejmując jedynie zielono – białe barw. Pierwsze spotkanie z zagranicznym zespołem – Victorią Żiżkov przegrywa 2:9. Z biegiem czasu klub rozrastał się tworząc nowe sekcje. Początkowo piłkarze Legii nie odnosili sukcesów zajmując w latach 1923-1926 regularnie 3 miejsca w mistrzostwach Warszawy. Dopiero powstanie ligi krajowej pozwoliło wojskowemu klubowi wypłynąć na szersze wody polskiego piłkarstwa. Legia grała wówczas w ekstraklasie przez 10 sezonów plasują się początkowo w czołówce, ale w sezonie 1935/1936 przechodziła ostry kryzys , w wyniku którego spadła z ligi. W pierwszym sezonie ligowym w 1927 r. „legioniści” zajęli 5 miejsce w tabeli , w roku następnym 3, w sezonie 1929 r. 4 , a w latach 1930-31 dwukrotnie 3.W latach następnych „legioniści” grali gorzej.: w 1932 r. uplasowali się na 5 pozycji, potem na 6 , w 1934 r. znów na 5 i w 1935 r. na dalekim 9miejscu, tuż przed spadkowiczami Cracovią i Polonią Warszawa .W 10-zespołowej ekstraklasie w sezonie 1936 zespół warszawski spadł na ostanie miejsce, a w następstwie tego do klasy A. Najlepszymi zawodnikami Legii w latach dwudziestych i trzydziestych byli reprezentanci kraju : doskonały prawy obrońca Henryk Martyna , który 32 razy bronił barw Polski , środkowy napastnik Józef Nawrot , grający 20 razy w reprezentacji , pomocnik Marian Schaller i Franciszek Cebulak , grający po 5 spotkań w drużynie narodowej ,bramkarz Antoni Keller (2 mecze), skrzydłowy Marian Wypijewski (8 meczy) oraz napastnicy Józef Ciszewski (11-krotny reprezentant Polski) Marian Łańko , Ryszard Łysakowski , Alfred Nowakowski, Henryk Przeździecki , i obrońca Józef Ziemian po raz 1 . Regres w zespole piłkarskim Legii, w wyniku którego nastąpił spadek z legi, powstał w wyniku decyzji ówczesnych władz wojskowych, wysuwających na plan pierwszy ogólne usportowienie kadry oficerskiej i podoficerskiej, spychając sport wyczynowy na plan dalszy . Zostały zlikwidowane w tym czasie inne sekcje klubu , a i sama sekcja piłkarska szybko chyliła się ku upadkowi. W 1938 r. Legia bezskutecznie próbowała odzyskać miejsce w ekstraklasie zajmując jednak dopiero trzecią , niepremiowana pozycję w rozgrywkach o awans do ligi, potem grała jeszcze 19 września 1938 mecz o mistrzostwo warszawskiej klasy A z Orkanem wygrywając 3:1. Decyzją wojskowych władz zwierzchnich została jednak wycofana ze wszystkich rozgrywek mistrzowskich , spotykając się z różnymi zespołami tylko w meczach towarzyskich .Trwało to do września 1939 r. Zalążek powojennej Legii stanowili żołnierze Armii –polskiej siły zbrojnej walczącej u boku Armii Radzieckiej. W szeregach Ludowego Wojska Polskiego nie brakowało dobrych piłkarzy , którzy w wolnych chwilach rozgrywali towarzyskie spotkania piłkarskie. Po oswobodzeniu stolicy w kwietniu 1945 r. zawiązał się I Wojskowy Klub Sportowy, który 1 maja zadebiutował z meczem Syreną Warszawa remisując 3:3. W czerwcu tego roku powrócono do nazwy Legia ,a 16 lutego 1946 r. odbyło się walne zgromadzenie klubu, na którym dokonano m. in. Wyboru nowego zarządu WKS Legia. Rozpoczęła się nowa , pełna cennych sukcesów era w historii Legii . Okres ostatniego 20-lecia, dzięki zaangażowaniu w sprawy sportu wybitnych działaczy na odpowiedzialnych stanowiskach wojskowych i przy szerokiej opiece Państwa Ludowego , pozwolili Legii w krótkim czasie na osiągniecie pozycji jednego z najlepszych klubów sportowych w Europie. Siłą Legii stała się jej wielosekcyjność . Pod sztandarem klubowym skupiono najlepszych pięściarzy , tenisistów, szermierzy, lekkoatletów czy hokeistów, zajmujących przodujące lokaty w sporcie polskim i uzyskujących liczne sukcesy zagraniczne. W szeregach „legionistów” znalazła się główna część naszych reprezentantów i olimpijczyków. Piłkarze nie mieli tak błyskotliwych osiągnięć jak ich koledzy z innych sekcji, a na poważne sukcesy trzeba było poczekać kilka lat. Po zakwalifikowaniu się w 1948 r. do piłkarskiej ekstraklasy Legia zajmowała w pierwszych sezonach miejsca :4-9-10-3-5-5-7 i dopiero w 1955 r. zdobyła pierwszy tytuł mistrzowski ; powtórzyła ten sukces w rok później z 5-punktowom przewaga nad Ruchem. W tych dwóch sezonach Legia grała w składzie : Szymkowiak w bramce, Masheli , Orłowski, Słaboszowski i Woźniak w obronie,Pieda ,Strzykalski i Zientra w pomocy, Janeczek ,Brychczy, Kowol, E. Pol, Cehelik ,Kempny i Ciupa w ataku. Do najwybitniejszych piłkarzy drużyny wojskowej należeli Szymkowiak w bramce , Woźniak i Grzybowski w obronie. Strzykalski i Zientra w pomocy,Brychczy, Kempny, Pol i Kowol w ataku. Wielokrotnie reprezentowali oni barwy Polski w meczach międzypaństwowych , przy czym rekordzistą był Lucjan Brychczy, przywdziewający aż 60 razy koszulkę z Białym Orłem. Na kolejne mistrzostwa zakończone sukcesem Legii trzeba było jednak poczekać aż 13 lat do 1969 r. Dwukrotnie wojskowi byli o krok od pierwszej lokaty zajmując w 1960 i 1968 r. drugie miejsce w lidze, ponadto plasowali się na pozycjach : 1957-4 1958-6 1959-4 1961-3 1962-5 1963-7 1964-4 1965-4 1966-6 1967-4.
Pod tekstem jest fajny rysunek przedstawiający karykatury Martyna Łańki ,Cieszewskiego i Nawrota w czapkach rzymskich legionów z elką,a Łańko trzyma w ręce flagę z napisem " Nasza mama to Cracovia" ( :buhaha: ) obok jeszcze jest tekst " Albośmy to jacy tacy Legioniści (Cracoviacy) da naż moja dana Legio ukochna"
Komentarz